In een land waar de kerk massaal vergrijst en het niet-geloven eerder regel dan uitzondering is, vind ik het een rechtvaardige vraag: Wat is dat ook alweer, Driekoningen?!! Mijn hersenen laten mij direct in de steek bij dit onderwerp en komen niet verder dan flarden van beelden van kleine kinderen verkleed als koning in koud en guur januariweer. Het had toch iets te maken met religie?
Inderdaad, de Driekoningenviering heeft alles te maken met religie. Ieder jaar, op of rond de avond van 6 januari, trekken kinderen in groepjes van drie door de straten. Ze zijn verkleed als ‘koningen’, een van hen heeft het gezicht zwart geschminkt en ze hebben een kroon bij zich. Ze dragen lampionnen en gaan zingend langs de deuren:
Driekoningen, Driekoningen,
Geef mij een nieuwe hoed
Mijn oude is versleten
En mijn moeder mag het niet weten
Mijn vader heeft het geld
Op de toonbank neergeteld
En na het zingen volgt de traditionele beloning: snoep of geld. Iets waar de kinderen uiteraard graag de snijdende januarikou voor trotseren. Maar de link met het christendom is voor mij nog altijd vrij onduidelijk.
De uitleg is als volgt: Op Driekoningen herdenkt men de Bijbelse gebeurtenis van de drie Wijzen die een ster zagen in het oosten en deze volgden tot in Bethlehem. Daar kwamen zij op 6 januari aan om Jezus, de pasgeboren Koning der Joden, te begroeten. De drie, Balthasar, Melchior en Caspar, namen geschenken voor hem mee: wierook, goud en mirre.
Rond dit Bijbelse verhaal zijn in de loop der jaren allerlei tradities ontstaan. Zoals het hierboven omschreven tafereel, waarbij de verklede kinderen de drie wijzen voorstellen. Maar ook bijvoorbeeld het bakken van een Driekoningenbrood waar een boon in verstopt zit. Wie de boon vindt, zal de rest van de dag koning zijn. Met het feest van Driekoningen wordt de zogenaamde ‘Kerstkring’ van twaalf dagen afgesloten. Deze begint op kerstavond met de nachtmis. En de deadline is scherp, want wie na Driekoningen nog kerstversiering in huis heeft, heeft pech: volgens de legende brengt dit ongeluk. En dat wist ik dan weer niet. Dus bij mij komt er voortaan een groot kruis in de agenda op 6 januari: weg met die kerstboom!!!
Heleen - redacteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten