Is het Nederlandse koningshuis een volstrekt achterhaald instituut of horen koningin Beatrix en haar familie bij een staatsvorm waar we als land trots op moeten zijn en die we moeten koesteren? De meningen zijn er sterk over verdeeld. Waar de één niet kan wachten tot het uitroepen van de Republiek der Nederlanden, staat de ander in de rij bij elke Koninklijke gebeurtenis: met het vlaggetje, het hoedje en de toeter vooraan met Koninginnedag, Prinsjesdag of een koninklijk huwelijk. Zelfs bij de geboorte van een nieuwe prinselijke telg, verzamelt menig Oranjefan zich voor de poorten van het ziekenhuis.
Hoe dan ook, één ding is zeker: het koningshuis is nostalgie ten top! Wie heeft er niet als klein kind zijn Koninginnedagen gesleten op een kleedje vol oude rommel van zolder? En maar hopen dat er aan het einde van de dag genoeg stuivers en dubbeltjes in het geldkistje zouden zitten om de snoepwinkel leeg te kunnen kopen.
Ook de nostalgische spelletjes vieren hoogtij op plaatsen waar de Koninklijke familie op komt dagen. Van zaklopen tot spijkerpoepen en van koekhappen tot ringsteken. Als het maar nostalgisch is, dan zal het de koningin wel begeren, lijkt de algemene opvatting te zijn. Die zich ook uit in het veelvuldige haringhappen en volksdansen die de vorstin en haar familieleden moeten ondergaan.
En vergeet ook vooral de fanatieke verzamelaars niet. Voor hen is het koningshuis nostalgie ten voeten uit. Vol overgave struinen zij rommelmarkten en beurzen af, op zoek naar dat ene missende Beatrix-koekblik, de mok met Juliana en Bernhard of die bijzondere afbeelding van Wilhelmina.
Hoe de vorstin zelf tegenover al deze nostalgie staat, blijft natuurlijk gissen. Zou zij thuis ook zaklopen en ringsteken met haar kleinkinderen? Speelt ze ganzenbord met haar drie zonen? Heeft ze een verzameling Wilhelmina-koekblikken in één van de paleiskamers? We zullen het nooit weten. Maar hopelijk denkt ook de majesteit met nostalgisch gevoelens terug aan vroegere tijden. Hopelijk geniet zij met volle teugen van de herinnering aan haar rode hermelijnen mantel tijdens haar inauguratie in 1980. En misschien, heel misschien, voelt ze zich zelfs wel een tikje nostalgisch als ze terugdenkt aan al die relschoppers die háár dag in 1980 zo wreed verstoorden. Die punkers en krakers en andere protestenten. Want zeg nou eerlijk: dat is toch ook nostalgie ten top?!
Heleen - redacteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten