Ondanks dat ik het nut van Moederdag niet helemaal begreep, wilde ik wel goed voor de dag komen. Na de zelfgekleide asbak, gegipste handafdruk, geborduurde schilderijlijst en meer van dat soort basisschoolknutsels werd het tijd voor de echte cadeaus. Met een portemonnee vol zakgeld en een hoofd met weinig ideeën toog ik naar het plaatselijke winkelcentrum. Vol goede hoop op speurtocht naar het perfecte cadeau.
Mijn moeder vraagt al zo lang ik me kan heugen hetzelfde voor haar verjaardag, kerst en Moederdag, namelijk een flesje nagellak. Om daaraan toe te geven was uiteraard mijn eer te na, dus zocht ik alle winkels waar ik alleen heen mocht af naar een mooie koffiemok, een goed boek, een leuke ketting en zo verder. Elk jaar werd het weer lastiger om een mooi cadeau voor mijn lieve moeder te vinden.
Nú begrijp ik dat mijn moeder met elk cadeau in haar nopjes was, omdat we de moeite hadden gedaan iets moois voor haar te maken of te vinden. Maar elk jaar met Moederdag bekruipt me het bekende gevoel van vroeger. Op speurtocht naar het perfecte cadeau, want ondanks dat ik het haar enorm gun, krijgt ze nog steeds elk jaar geen flesje nagellak.
Danitsja Koster – redacteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten