De zenuwen gieren weer door de kleine lijfjes heen. De verlanglijstjes opgesteld en aangepast. De winkels liggen vol met pepernoten en chocoladeletters. In de kou hebben duizenden kinderen de Stoomboot zien aankomen. En nu is het bijna zover, Sinterklaasavond!
Deze dagen brengen me terug naar de tijd dat ik zelf nog een klein meisje was. Ruim voordat de pakjesboot zou aankomen waren mijn zusjes en ik druk bezig met wat we op onze verlanglijstjes wilden zetten. De speelgoedgidsen werden in goed overlegd verknipt en op witte papiertjes geplakt. Zo kon Sinterklaas precies zien wat we graag wilden hebben. Uren waren we hiermee zoet, want soms stond er cadeaus op beide zijden van de pagina en moest er een ingenieuze oplossing worden bedacht om de verlanglijstjes compleet te maken.
Wanneer Sinterklaas weer in het land was doken de Pieten overal op. Het was dus heel belangrijk om lief te zijn want wie weet is je schoen de volgende dag leeg. Of nog erger, moet je mee naar Spanje! Elke avond zongen we trouw Sinterklaasliedjes op de trap. Zo hard als mogelijk want de Sint moest het wel kunnen horen. ’s Ochtends was het altijd een verrassing wat er in de schoenen was achtergelaten en dat het bakje water voor het paard echt leeg was.
In de vooravond van 5 december stond de tafel vol met lekkernijen en warme chocolademelk. Het leek uren te duren totdat er enthousiast werd aangebeld. Strooigoed kwam de kamer in vliegen. Evenals twee jonglerende Pieten en de echte Sinterklaas. De Sint nam ruim de tijd om het jaar door te nemen en alle kinderen apart bij zich te roepen. Gelukkig was de uitkomst altijd dat Sinterklaas vrolijk het huis verliet met zijn Pieten en een grote juten zak met cadeaus voor ons achterliet. Een zak vol met cadeaus voor een deel van onze verlanglijstjes, maar vele nog mooier. Wat een heerlijke avond, was het maar heel snel weer 5 december.
Danitsja - redacteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten